ANADOLU AŞIKLARI

Tüm Şiirler


İp kalmadı salıncağa takacak
İt kalmadı Binboğa'ya çıkacak
İskan mıdır başımıza kakacak
Arkasından yetişiyor sağları


İnsanoğlu şu dünyaya aldanma
Fani dünya hiç kimseye kalmadı
İskender deryadan aldı haracı
Geçti devir o sultana kalmadı


Ilgıt ılgıt bir yel esti Urum'dan
Duydum perişandır hali Avşar'ın
Gam-kasavet kalkmaz oldu serimden
Döndü gurbet ile yolu Avşar'ın


Emminin sakalı kaba
Kah çuha giyer kah aba
Seni sevsin bizim oba
Emmin seni heyheylesin


Hey ağalar kış m'olacak bilemem
Gavur Dağı gene başın duman mı
Padişahtan ferman gelmiş gel deyi
Gidiyom ya geleceğim güman mı


(Hasan Paşa)
Sana derim sana ey Kozanoğlu
Sefer edip üzerine kalkmam var
Bu seneyi her seneye benzetme
Pençe vurup kanadını sökmem var


Hani benim ile harbe girenler
Benim imdadıma gelen ağlasın
Kem haberim söylen Avşar kızına
Saçı sümbül telli sunam ağlasın


Güzelin yüzü de ayın tekeri
Dili oğul balı nöbet şekeri
Omuzlar aşağı gerdan yukarı
Yürüyüşü kostak olur güzelin


Bir yiğit de anasından doğunca
Kur'ağaçta bir dal bitmiş gib'olur
Yaşı varıp on beşine değince
Yükünü kumaştan tutmuş gib'olur


Gene göründü Anavarza Kalesi
Hiç gitmiyor aşiretin belası
İlahi Mecit Haşa Hak'tan bulası
Çukurova kildi beyler nic'oldu


Avşarlara oyun edip sürdüler
Döneklere rütbe geldi duydun mu
Türkmenleri top- tüfek kırdılar
Ermeni'den casus oldu duydun mu


Hakk'ın kandilinde ben bir sır idim
Anamın rahmine indirdin felek
Ak mürekkep idim kızıl kan ettin
İnsan sıfatına döndürdün felek


Çıktım yücesine seyran eyledim
Cebel önü çayır çimen görünür
Bir firkat geldi de coştum ağladım
Al yeşil bahçeli Kaman görünür


Dumanlıdır Aladağ'ın alanı
Ortasında sarı çiçek savranı
Yiğitler durağı aslan yatağı
Dilberlerin hep de böyle ala mı