22-08-1926 - 04-11-1984
Bir gün sokakta yürürken
Kalbim duruverecek ansızın
Boylu boyunca düşeceğim kaldırımlara
Meraklı insanlar saracak dört yanımı
Çocuklar, askerler, kadınlar...
Sen o anda evde olacaksın
Yaşamanın bütün güzelliği dudaklarında
Bir yandan gömleğimi ütüleyeceksin
Bir yandan şarkı söyleyeceksin
Derken akşam olacak
Bir şiirim gelecek aklına
Senin için yazdığım
Gözlerin yollarda
Kulağın zil sesinde
Boş yere bekleyeceksin beni
Saatler geçecek, gelmeyeceğim
İlk defa olarak yemeğini yalnız yiyeceksin
Ve ben ilk defa olarak yalnız yatacağım
Bir hastanenin ölüler odasında
Ümit Yaşar Oğuzcan
ŞİİR KALBİN AYNASIDIR
