'saçıma dokunma' diyorsun masal saçan bir sesle ekmek gibi dilimlediğimiz yatak sarılmış bize, bırakmak istemiyor kasıklarını öperken 'saçıma dokunma' diyorsun dilimde gezdirirken seni, 'saçıma dokunma, n'olur' kapısı açılan bahçene girerken bir daha, bir daha anılar dökülüyor göksarmaşıktan
ikimiz de biliyoruz bir çözsem saçlarını bir daha söz etmeyeceğiz ayrılıktan saatlerin saçları olsaydı sevgilim bu kadar hızlı geçip gider miydi zaman ah sevgilim ne diyecektim ben sana aç pencereyi ve dışarıya bak son gecemizde kar altında kuğular