Gidiyor, rastgelmez bir daha tarih eşine; Gidiyor on yedi milyon kişi takmış peşine! Gidiyor, sonsuz olan kudreti sığmaz akla; Gidiyor, göğsünü çepçevre saran bayrakla. Gidiyor, izleri üstünde birikmiş yaşlar; Gidiyor, yerde kılıçlarla eğilmiş başlar. Gidiyor, harbin o en korkulu aslan yelesi; Gidiyor, sulhun ufuklarda yanan meşalesi! Yine bir devr açacakmış gibi en başta o var; Haykıran seste o var, sessiz akan yaşta o var. Siliyor ruhunun ulviliği fani etini, Çiziyor ufka batan bir güneşin heybetini. Büyüyor, gökten inip toprağa yaklaştıkça; Büyüyor gitgide gözlerden uzaklaştıkça. Orhan Seyfi ORHON
