Ahmed Ari̇f Hayatı ve Şiirleri

Şair Profili

Ahmed Ari̇f

21-04-1927 - 02-06-1991

Vay Kurban

Vay Kurban

Dağlarının, dağlarının ardı,

Nazlıdır.

Uçurum kıyısında incecik bir yol

Gider dolana - dolana,

Bir hastan vardır, umutsuz,

Belki Ayşe, belki Elif

Endamı kuytuda başak,

Memesinin, memesinin altında,

Bir sancı,

Bir hayın bıçak...

Ölüm bu,

Fıkara ölümü

Geldim, geliyorum demez.

Ya bir kuşluk vakti, ya akşam üstü,

Ya da seher, mahmurlukta,

Bakarsın, olmuş olacak.

Bir hastan vardı umutsuz,

Hasreti uykularda,

Hasreti soğuk sularda.

Gayrı, iki korku çiçeğidir gözleri,

İki mavi, kocaman korku çiçeği,

Açar, derin kuyularda...

Dağlarının, dağlarının ardı korkunçtur.

Hiç akıl edip de düşünen var mı?

Gün kimin hesabına tutar akşamı,

Rahmetinden kim demlenir bulutun,

Hayırlı evlat makina

Nasıl canavar kesilir.

Kurdun, karıncanın rızkını veren

Toprak nasıl ayartılır,

Yüz vermez topal öküze,

Ve almaz koynuna kara sabanı.

Sepetçioğlu'm kömür işçisidir,

Mavzer değil, kürek tutar Urfalı Nazif

Mal, haraç - mezattır,

Can, pazar - pazar.

Kırmızı, ak ve esmer,

Yumuşak ve sert buğdaları

Yaratan ellerin sahibidir bu,

Kör boğaz, nafaka uğruna,

Haldan düşmüş, tebdil gezer...

Dağlarının, dağlarının ardı

Nasıl anlatsam...

Ağaçsız, kuşsuz, gölgesiz.

Çırılçıplak,

Vay kurban...

"Kim bu cennet vatanın uğruna olmaz ki feda."

Yiğitlik, sen cehennem olsan bile

Fedayı kabul etmektir,

Cennet yapabilmek için seni,

Yoksul ve namuslu halka.

Bu'dur ol hikayet,

Ol kara sevda.

Seni sevmek,

Felsefedir kusursuz.

İmandır, korkunç sabırlı.

İp'in, kurşun'un rağmına,

Yürür pervasız ve güzel.

Sıradağları devirir,

Akan suları çevirir,

Alır yetimin hakkını,

Buyurur, kitabınca...

Gün ola, devran döne, umut yetişe,

Dağlarının, dağlarının ardında,

Değil öyle yoksulluklar, hasretler,

Bir tek başak tanesi bile dargın kalmayacaktır,

Bir tek zeytin dalı bile yalnız...

Sıkıysa yağmasın yağmur,

Sıkıysa uyanmasın dağ.

Bu yürek, ne güne vurur...

Kaçar damarlarından karanlık,

Kaçar, bir daha dönemez,

Sunar koynunda yatandan,

Hem de mutlulukla sunar

Beynimizin ışığında yeraltı.

Her mevsim daha genç, daha verimli,

Sunar, pırıl - pırıl, sebil,

Ömrünün en güzel aşk hasadını,

Elimizin hünerinde yeryüzü.

Dolu sofra, gülen anne, gülen çocuklar,

Bir'e on, bir'e yüz'le akşama gebe

Şafakla doğan işgücü.

Yalanım yok, sözüm erkek sözüdür,

Ol kitapta böyle yazılıdır,

Ol sevda, böyledir çünkü...

Ahmed Arif

Yeni Eklenen Şairler

Bahti̇yar Vahapzade

16 Ağustos 1925 , Pazar

Enver Gökçe

1 Ocak 1920 , Perşembe

Sultan Abdülaziz

1 Şubat 1830 , Pazartesi

Yıldırım Beyazit

10 Mayıs 1354 , Cuma

III.SELİM

24 Aralık 1761 , Perşembe

II. Mahmut

20 Temmuz 1785 , Çarşamba

Yavuz Sultan Seli̇m

10 Kasım 1470 , Perşembe

Hod'lu Noksani

1 Ocak 1922 , Pazar

Necati Bey

30 Kasım -0001 , Pazartesi

Behiştî

30 Kasım -0001 , Pazartesi

İbrahim Nasrallah

30 Kasım -0001 , Pazartesi

Uğur Işılak

15 Kasım 1971 , Pazartesi