20. asırda bir divan şairi Veysel Öksüz

“Pullukçu Veysel Usta”nın Mevlânâ aşkı onu ilim ve irfan kesbine, istidadını geliştirip ilhama mazhar şairliğe götürüyor. Sadece ilk mektep diploması olmasına rağmen aruz ve hece vezniyle şiirler yazmış. Arzu Bosnevi yazdı.

Şair (D. 1927, Yarma bucağı / Konya – Ö. 15 Şubat 1993). Şiirlerinde mahlasını kullandı. İlköğrenimini Yarma ve Konya’da tamamladı. Sanat Okulunun ikinci sınıfındayken eğitimini yarım bırakarak bir kaynakçının yanında çıraklık yaptı. Bir arkadaşıyla ziraat makineleri üreten bir atölye açarak pulluk imalatçılığı yaptı. Konya’da Mevlâna Türbesi’nin karşısındaki Üçler Mezarlığında gömülüdür.

1975-84 yılları arasında yazdığı şiirlerini ‘Nazmlar’ adı altında fotokopi yoluyla çoğaltarak dostlarıyla paylaştı. Tercümesini 7+7=14’lü hece ölçüsüyle 21 Ocak 1981’de tamamladığı Mevlânâ’nın 4003 beyitten oluşan Mesnevî’sinin 1. cildi ile şerhi ve kendi şiirlerinden oluşan üç eseri yayımlandı. Veysel Öksüz’ün, hayatı ve eserleri hakkında Emine Yeniterzi tarafından yapılan geniş kapsamlı araştırması, Mevlâna Âşığı Konyalı Bir Şair Veysel Öksüz ve Şiirleri (2006) adıyla yayımlandı.

“Şiirlerinin bir kısmı didaktik, bir kısmı da liriktir. Didaktik şiirlerde dinî ve ahlâkî öğütlere, kendi hayat tecrübelerine, dinî ve tasavvufî konuların izahına yer vermiş; lirik şiirlerde ise İlâhî aşkı, hasretten duyduğu acıları dile getirmiştir.

“Sonuç itibariyle Veysel Öksüz, mektepli olmamanın getirdiği bazı eksikler dışında usta bir şairdir. Duygu ve düşüncelerini şiir aracılığıyla vermekte son derece başarılıdır.” (Emine Yeniterzi)

KAYNAK: Kâmil Uğurlu / Dr. Kâmil Uğurlu ile Salı Sohbeti (Yeni Konya, 23.2.1993), Mim Kemal Öke / Tarihin Süzgecinden (Türkiye, 28.8.1993), Emine Yeniterzi / Mevlânâ Âşığı Konyalı Bir Şair: Veysel Öksüz (Yedi İklim, Aralık 1994) - Mevlâna Âşığı Konyalı Bir Şair Veysel Öksüz ve Şiirleri (2006), İhsan Işık / Resimli ve Metin Örnekli Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (2. bas., 2009).