Neler Oluyor?
01-01-1760 - 00-00-0000
Sabr eyle, gönül, derdine derman gelür elbet Sen hastaya bil şöyle ki, Lokman gelür elbet
Aşkı edegör başına tac, deme mecazî Aşık olanın gönlüne irfan gelür elbet
Zühd ile kişi sanma ki, Hakk’ı bulur ancak Aşk olmasa yoldaş ana hüsran gelür elbet
Nalan olur aşık olan üftade bu yolda Bülbül gül içün gülşen’e giryan gelür elbet
Şeyhin izini gözle sakın olma muhalif Ki, şeyhsiz olan salike şeytan gelür elbet
Bu ilm-i cedel kibre sebeb dermiş erenler Müstekbir olan kimseye hizlan gelür elbet
Her gice temellüg edüben yârine yalvar Nalan ola gör ki, sana ihsan gelür elbet
Çok cürm-ü günahım deyü kat’ etme ümidi Suçunu bilen müzmine kufran gelür elbet
Kuddusî-i bi-çare koma gayriyi dilde Şol hane ki abad ana sultan gelir elbet
Kuddusi
***
Sabret ki, gönül, derdine derman gelir elbet Bil k,i hasta olana bir Lokman hekim gelir elbet
Allah sevgisini baştacı et sen, imalı, kinayeli konuşma Gönlünü Allaha verersen elbette ilahi ilmi idrak edecekin, anlayacaksın
Sanma sadece dünyadan el etek çekmekle, zamanını ibadetle geçirmekle, Hakk’ı bulur kişi Sevdiğinin iradesini yerine getirmezse ziyana uğrar elbet
Bu yola düşen aşık hep ah nale eder Bulbul gül için gül bahçesine ağlayarak gelir elbet
İlim irfan sahiplerinin (tarikat büyüklerinin) izini gözle sakın onlara olma muhalif Ki, şeyhsiz tarikat yoluyla gidene şeytan gelir elbet
Bu kibirlenme ve gururlanmalar çekişmelere sebep olur dermiş erenler Böyle büyüklenen kimse yardımsız kalarak zayıf ve ümitsiz olur elbet
Her gece içtenlikle Allah’a yalvar Ağla ve inle ki, sani korusun ve günahlarını bağışlasın
Suçum günahım çok diyerek kesme ümidini (Allaha olan ümidini kaybetme) Kendini sürekli olarak suçlu hisseden kişi Allaha karşı nankörlük etmiş olur...
Çaresiz Kuddusî, başkasını koyma gönlüne Gönül evin abad olursa gönüllerin sultanı gelir elbet
Uyarlama: Xalide Efendiyeva
Ahmet Kuddusi
ŞİİR KALBİN AYNASIDIR