12-09-1966 - 00-00-0000
İdam
emri verilen
bir kul feryat eylemiş:
“sultanıma söyleyin
diyeceğim var demiş”
anlat
bree e- melun
nedir söyleyeceğin
dünyadaki son arzun
nedir isteyeceğin
biliyorum
sultanım
kararlısın… olacak
yazmışsın… fermanımı
bu başım vurulacak…
son
bir söz tanı bana
bildiğimi diyeyim
sır kalmasın içimde
içim… rahat öleyim
anlat
dedi, ol sultan
anlat da dinleyeyim
vicdanım rahat etsin
ah keşke…demeyeyim
benim
babam…babana
kırk yıl…kul köle oldu
bağcıydı sarayında
boynu orda vuruldu
bir
ceviz ağacının
tek yemişi olurdu
nasip olmaz kullara
kurtlar kuşlar bulurdu
bu
yıl ceviz gelmezse
dedi başın gidecek
ya başın…Ya da ceviz…
bi tanesi gelecek
babam
aldı yatağı
ceviz dibine attı
bir yaz bekledi ama
cevizi karga kaptı
olan
bütün lafları
peşi sıra söyledi
seslendi arkasından
beddualar eyledi
peydah
oldu bir kartal
karganın bahtı döndü
kaptı kaçtı bir hayat
göğün… yüzünde söndü
“
ne yaptın… “dedi babam
şimdi sıra sendedir
bir avcı atış yaptı
baktım kartal yerdedir
babam
baktı avcıya
ne yaptın…dercesine
acı feryat yükseldi
koştum “yılan” sesine
bir
taş ile yılanı
oracıkta hakladım
ne yaptın dedi babam
oturup da ağladım
“oğul
sıra sendedir”
demişti, aziz babam
ferman padişahımın
sözümüz oldu tamam
sultan
ferman eyledi
kaybol gözüm görmesin
kapayın kapıları
İçeriye girmesin
Mahir Toksoy
ŞİİR KALBİN AYNASIDIR
