zeynep beni bekle / gece agaçlarina yagmur çiseliyorum / cam tozu su beyazi yalnizligini mutlaka degiştirecegim bir yaprak halinde süzülüp saçlarina eski teşrin\'lerden / kederli kirmizi zeynep beni bekle mutlaka dönecegim söyle kim önleyebilir buluşmamizi geceleyin işiklari söndürdügün zaman benim şiir kitaplarindan sizan aydinlik elinde uyuyakaldigin heyecanli roman pancurlarin çarpildigi lodos geceleri rüzgârin degil benim / pencerendeki islik her akşam koridordaki ayak sesleri yanliş çaldigini zannettigin telefon zeynep beni bekle mutlaka gelecegim hem bu ne ilk ayriligimiz ne de son pikapta eminaga acemaşirân saz semaisi sokakta çocuklar saklambaç hirsiz polis hayat akip gidiyor olsam da olmasam da saati durmamali ufak sorumluluklarin resmi birakmadin ya / son çektigin hangisi bak mektuplar birikmiş yine masamda fakülteler açilacak bak bugün yarin zeynep beni bekle mutlaka gelecegim başladigimiz filmi birlikte bitirecegiz kim ne derse desin içimde delice bir his Attila İlhan