ŞEYH GALİP: (18. YÜZYIL) *Divan edebiyatının son büyük şairidir. *1757 yılında İstanbul’da doğan ve asıl adı Mehmet olan şair, 1799’da İstanbul’da vefat etmiştir. *Babası tasavvuf eğitimi almış, Mevleviliğe ve Melamiliğe bağlı şiirlerle uğraşmış, kültürlü bir kişidir. *Şeyh Galip’in dedesi Mehmed Efendi de Mevlevi tarikatı aydınlarındandır. *Konya’da bir süre eğitim görmüş, İstanbul’da Yenikapı Mevlevihanesi’nde üç yıllık çileden sonra Mevlevi şeyhi olmuştur. *İlk şiirlerinde Esad, sonraki şiirlerinde Galip mahlasını kullanmıştır. *Yirmi dört yaşındayken Divan'ını yazmıştır. *26 yaşındayken Türk Edebiyatı'nda mesnevi türünün en başarılı örneklerinden biri sayılan "Hüsn ü Aşk" adlı eşsiz eserini yazmıştır. *Galip, tasavvufun mazmun, çağrışım ve fikir hazinesinden faydalanmıştır. *Tasavvufun tek varlık inancını ve ilahi aşk, insan yüceliği, hoşgörülülük ilkelerini benimsemiştir. *Üslup bakımından “Sebk-i Hindi” akımının etkisinde kalmış ve bu tarzı, şiirlerinde başarıyla uygulamıştır. *Hint üslubundan dolayı kapalı, ilk başta rahatça anlaşılmayan şiirler söylemiştir. *Söz sanatları ile yüklü, ağır bir dili vardır. *Düşünce ve tasvirlerinde yoğun bir hayal gücü vardır. *Şiirlerinde musiki önemlidir. *Şiirlerinde ses ve söz güzelliğine önem vermiş, kendi bulduğu mecazlarla şiire yeni bir hayal gücü kazandırmıştır. *Kendine özgü bir şiir havası oluşturmuştur. *Duygu, düşünce ve heyecanlarını ustalıkla dile getiren lirik bir şairdir. *Duygu ve düşüncelerini birtakım hayaller, sembollerle anlatmıştır. *Hece ölçüsüyle de şiirler yazmıştır. *Saf Türkçeyle yazdığı bir şiiri ve sade dille yazdığı şarkıları da vardır. ŞEYH GALİP’İN ESERLERİ: Divan, Hüsn ü Aşk, Şerh-i Cezîre-i Mesnevi, Es-Sohbetü’s-Sâfiyye Hüsn ü Aşk: *Nâbî’nin Hayrabad’ını beğenmediği için yazdığı bir mesnevidir. *Eserde tasavvufi bir aşk işlenir. *Hüsn ü Aşk mesnevisi alegorik (timsali) bir eserdir. *Eserdeki bütün kahramanlar birer sembolden ibarettir. *Hüsn, Allah’ı; aşk, Allah sevgisine ulaşmak isteyen dervişi; mekteb-i edep, dergâhı; Molla-yı Cünun, dervişi; gayret, çabayı; ismet, dürüstlüğü; kalp kalesi, gönlü temsil eder. *Aşk yani mürit, bütün engelleri aşarak Hüsn’e yani Allah sevgisine ulaşır.