Bugün bir meclise vardım oturmuş pend ider vaiz Okur açmış kitabını bu halkı ağlatır vaiz İki bölmüş cihan halkın birini cennete salmış Eliyle kürsüden biri tamuya sarkıtır vaiz Çıkar ağzından ateşler yakar şeytan-ı melunu Sanırsın yedi tamunun azabı kendidir vaiz Tamuya şöyle doldurmuş içinde yok duracak yer Ana yerleştirir halka acep hizmettedir vaiz Yaraşır va'z ana hakkı ki yanar yakılır her dem Niyazi'nin hemen ancak cihanda adıdır vaiz